شناگر مقیم در دبی، پرچم فلسطین را در استخر المپیک پاریس به اهتزاز درآورد
شناگر فلسطینی یازان البواب، تنها مسابقه المپیکی‌اش کمتر از یک دقیقه طول کشید، اما بودنش در آب به خودی خود یک بیانیه بود.
این شناگر ۲۴ ساله مستقر در دبی، به پرچم فلسطین روی سینه‌اش اشاره کرد و توضیح داد که نمایندگی از سرزمینی که نه تنها استخر ندارد، بلکه برای نیازهای اولیه‌ای مانند غذا و آب نیز در تلاش است، چه معنایی دارد.
او پس از اینکه در مرحله مقدماتی ۱۰۰ متر کرال پشت به مقام سوم رسید و این مسابقه اولین و آخرین شنا او در بازی‌های پاریس بود، گفت: «فرانسه فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد. اما من اینجا هستم با پرچم روی سینه‌ام.»
او افزود: «من خیلی، خیلی خوشحالم … که پرچم‌ام را بالا می‌برم، که وقتی فقط برای فلسطین دارم، یک خط برای فلسطین. فکر می‌کنم این پیام من از صلح است.»
او ادامه داد: «ما سعی داریم دنیا بداند که ما انسان هستیم. من می‌توانم ورزش کنم مثل بقیه.»
فرانسه در ماه مه اعلام کرد که شرایط برای به رسمیت شناختن رسمی یک دولت فلسطینی مناسب نیست و هر تصمیمی باید فراتر از نمادین یا بازی‌های سیاسی باشد.
به گفته مقامات بهداشتی محلی، بیش از ۳۹,۰۰۰ فلسطینی در حمله نظامی اسرائیل به غزه کشته شده‌اند.
اسرائیل اقدام نظامی خود را در پاسخ به حمله‌ای که در اکتبر توسط حماس در جنوب اسرائیل انجام شد، آغاز کرد. بر اساس آمار اسرائیلی‌ها، حدود ۱,۲۰۰ نفر در حمله ۷ اکتبر کشته و ۲۵۰ نفر به گروگان گرفته شدند.
تنها شناگر اسرائیلی در ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله‌ای بعد از البواب قرار داشت و مسیرهایشان به هم نرسید.
الباب، مهندس هوافضا که در عربستان سعودی به دنیا آمده، در کانادا و بریتانیا تحصیل کرده و در دبی زندگی می‌کند، جایی که یک کسب‌وکار مبلمان را اداره می‌کند و همچنین نیمه‌ایتالیایی است، گفت که پدرش پیش از بازسازی زندگی‌اش، یک پناهنده بی‌خانمان در ایتالیا بوده است.
او گفت: «من به افرادی مانند پدرم که از هیچ به جایی رسیدند نگاه می‌کنم. من هرگز در استخر شکایت نمی‌کنم، یاد افرادی در غزه و فلسطین می‌افتم که به‌طور واقعی رنج می‌کشند. برایم مهم نیست که ساعت ۵ صبح بیدار شوم. این برایم مشکلی نیست.»
او ادامه داد: «بسیاری از مردم نمی‌خواهند ما اینجا باشیم. آن‌ها نمی‌خواهند پرچم را ببینند. آن‌ها نمی‌خواهند نام کشورم را بشنوند. آن‌ها نمی‌خواهند من وجود داشته باشم. آن‌ها می‌خواهند من بروم. اما من اینجا هستم.»
او بدون نام بردن از کسی، گفت که برخی افراد در مسابقات دیگر به تیم شش نفره فلسطین نشان hostility نشان داده‌اند.
او گفت: «مردم به ما می‌گویند ‘پرچمتان را بردارید، تی‌شرتتان را بردارید. نمی‌خواهیم فلسطین را ببینیم.’ تصور کنید اگر این کشور شما بود.»
الباب همچنین گفت که یکی از هم‌اتاقی‌هایش در بازی‌های آسیایی، یک مربی تیم، در غزه کشته شده است. یک هوادار جوان که پیامی از حمایت فرستاده بود نیز فوت کرده است.
دوست دویدنی او عکسی از خود منتشر کرده بود که «باندپیچی شده و در حال تلاش برای خوردن برنج» بود.
او گفت: «من دوست ندارم در مورد این موضوع زیاد نظر بدهم. اما فقط بدانید که این واقعیت یک شناگر فلسطینی، یک ورزشکار فلسطینی است. همه ما داستان‌هایی داریم.»
الباب به وزنه‌بردار ۱۰۰ کیلوگرمی غزه، محمد حماده، اشاره کرد که به دلیل کمبود غذا ۲۰ کیلوگرم وزن کم کرده و نتوانسته است در مسابقات شرکت کند.
او گفت: «ما سعی داریم به مردم آموزش دهیم که چگونه شنا کنند و یاد بدهیم … اما در حال حاضر جنگ در جریان است. شما در زمان جنگ چه کار باید بکنید؟ نمی‌توانید با مردم صحبت کنید.»
